کربوهیدرات

واژه کربوهیدرات نشان دهنده ملکولهایی است که از کربن، اکسیژن و اکسیژن ساخته شده اند. و نقش مهمی به مانند دیگر مواد گفته شده به مانند آب، پروتئین، چربی ها در تغذیه دوچرخه سوار دارند، همانطور که تمایل داریم بدانیم چطور دوچرخه را روان کنیم ! همانقدر هم باید بدانیم کربوهیدراتها چه نقشی در بدن دارند.

ساختمان : اکسیژن، هیدروژن و کربن

نسبت اتم هیدروژن به اکسیژن 2 به 1 است.

90 درصد انرژی در کشورهای فقیر

10 درصد انرژی در کشورهای پیشرفته

50 الی 70 درصد کالری روزانه مورد نیاز بدن از مواد قندی تامین میگردد.

250 الی 500 گرم مواد قندی در رژیم روزانه بدن موجود است.

طبقه بندی انواع قندها:

— منوساکارید: 3 تا 6 اتم کربن، گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز

— دی ساکاریدها : دو منوساکارید که یک مولکول آب از دست داده است. ساکارز ( گلوکز و فروکتوز ) ، لاکتوز ( گلوکز و گالاکتوز ) و مالتوز ( گلوکز و گلوکز ) .

— پلی ساکاریدها : گاهی شامل 300 تا 500 منوساکارید میگردد. شامل سلولز، نشاسته و گلیکوژن

— نشاسته : فراوانترین پلی ساکارید گیاهی است که هنگام هضم ابتدا به مالتوز و سپس به گلوگز تبدیل میگردد.

— سلولز : سازنده دیواره ساختمان گیاهان است، که در برابر آنزیم های گوارشی مقاوم بوده و در بدن جذب نشده بلکه به دفع مواد زاءد کمک میکند.

نقش کربوهیدرات در بدن :

الف – تامین انرژی
ب – صرفه جوئی در مصرف پروتئین
ج – تامین ویتامین گروه بی
د – یگانه سوخت دستگاه عصبی

کربوهیدرات ها و ورزش

كربوهيدراتها بهترين سوخت براي ورزشكاران هستند.چرا كه در مقايسه باچربي وپروتئين براي سوختن نيازبه اكسيژن كمتري دارند. درصورتيكه به اندازه كافي ازكربوهيدراتها استفاده كنيد قادرخواهد بود شديدترورزش كنيد (چه درهنگام ورزش وچه درمسابقه).

کربوهیدرات‌های خالص شامل اتم‌های کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن هستند با نسبت ملکولی ۱:۲:۱ که فرمول عمومی Cn(H2O)n را تشکیل می‌دهند. با این وجود، خیلی از کربوهیدرات‌های مهم از این قانون مستثنی هستند (مثل دیوکسی‌ریبوز و گلیسرول که بدین ترتیب آن‌ها را مستقیماً نمی‌توان کربوهیدرات خواند. با افزایش طول زنجیر، تعداد کربن‌های با مراکز فضایی افزایش می‌یابند و بدین ترتیب تعداد زیادی دیاسترومر امکانپذیر می‌شوند. قندها ترکیبات پلی هیدروکسی کربونیل اند، از این رو می‌توانند هِمی استال‌های حلقوی پایداری ایجاد کنند، بدین ترتیب ساختارهای اضافی و تنوع شیمیایی برای این ترکیبات پدید می‌آید. گاهی {…} همراه با حذف آب بدست می‌آیند. قندهای آلدئیدی به صورت آلدوزها طبقه‌بندی می‌شوند. آن‌هایی که عامل کتونی دارند، کتوز خوانده می‌شوند. بر اساس طول زنجیر، قندها، تریوز (۳ کربنی)، تتروز (۴ کربنی)، پنتوز (۵ کربنی)، هگزوز (۶ کربنی) و غیره نامیده می‌شوند. از اینرو، ۲ و ۳ – دی هیدروکسی پروپانال (گلیسرآلدئید) یک آلدوتریوز است. در حالی که ۱ و ۳ – دی هیدروکسی پروپانون یک کتوتریوز می‌باشد.